Tag: <span>Maarten Boudry</span>

Play

Gedurende het overgrote deel van de geschiedenis hadden vrouwen niet veel te zeggen. Vooral religies zijn altijd meesters geweest in het klasseren van vrouwen als tweederangsburgers. Slechts een kleine 200 jaar geleden begon de eerste feministische beweging met de suffragettes. Alhoewel er nog veel werk is, staan we vandaag al een heel eind verder. Sommige emancipatie activisten gaan zo ver om te beweren dat alle verschillen tussen vrouwen en mannen puur het gevolg zijn van sociale constructen. Meisjes zouden voor verzorgende taken kiezen omdat ze van heel jong met poppen moeten spelen terwijl jongens eerder zouden kiezen voor technische en leidinggevende taken omdat ze als kind altijd met auto’s en zwaarden moesten spelen.
Of zijn die standpunten toch wat over het paard getild en zijn er wel degelijk belangrijke verschillen tussen jongens en meisjes, mannen en vrouwen die aangeboren zijn, of alvast verder gaan dan het sociale keurslijf waarin ze gedwongen worden?

Play

Nog nooit leefden we zo lang, zo welvarend en zo vreedzaam als vandaag. Kan dit mooie liedje blijven duren? Doemdenkers verkondigen dat we op de rand van de afgrond staan, cultuurpessimisten dat onze moderne samenleving aan een diepe malaise lijdt. In Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat breekt Maarten Boudry een lans voor het vooruitgangsdenken. Hij bestrijdt het wijdverbreide pessimisme en zoekt naar verklaringen voor de doembeelden over klimaat en islamisering, over groeiend racisme en ongelijkheid en over de diepe wanhoop van de westerse mens. Boudry pleit voor de beproefde waarden van wetenschap en verlichting. Doemdenken leidt niet tot daadkracht maar tot fatalisme, terwijl vooruitgangsdenken net wervend is. De wereld stond er nog nooit zo goed voor als vandaag, en we kunnen haar nog veel beter maken.